وبلاگ

داشتن پروانه وکالت و گذراندن مراحل آزمونی متعدد تنها برای یک وکیل خوب بودن کافی نیست. وکلای خوب دادگستری دارای یک سری ویژگی‌های در زمینه‌های اخلاقی و مهارت و توانایی حقوقی هستند.

علم حقوق به دلیل گستردگی و پیچیدگی‌هایی که دارد باعث شده تا هر وکیلی در یک زمینه خاص تسلط و تخصص داشته باشد. بنابراین یکی از ویژگی‌های وکیل خوب، داشتن تسلط و تجربه کافی در یک زمینه خاص حقوقی است.

ورود به پرونده‌های متعدد و رفت‌وآمد‌های مکرر به دادگاه، دروازه‌های جدیدی را به روی وکیل باز می‌کند که باعث کسب تجربه‌های جدیدی برای وی می‌شود. بدیهی است که هرچقدر تجربه و مهارت های حقوقی یک وکیل بیشتر باشد، درصد موفقیت او در پرونده‌های حقوقی بالاتر است.

بنا بر آنچه که گفته شد، هر وکیل حرفه ای در یک زمینه خاص حقوقی تخصص دارد. حال می‌تواند با مشاوره حقوقی منافع موکل را حفظ کند و در شرایط پیچیده و سخت، بهترین راهکار را ارائه دهد. درنتیجه وکیل پایه یک دادگستری متخصص، به واسطه تجربه‌های متعددش، پرونده های حقوقی خود را بدون بروز هیچ مشکلی به‌پایان می‌رساند.

از دیگر ویژگی‌هایی که یک وکیل خوب دارد، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• داشتن حداقل مدرک لیسانس در رشته حقوق یا فقه و حقوق.
• داشتن سابقه طولانی در خصوص پرونده‌های حقوقی در زمینه موضوع مورد نظر.
• احاطه و اشراف کامل به مواد قانونی، اراء وحدت رویه و چگونگی رسیدگی، دادرسی پرونده و مراحل آن.
• دارا بودن از میزان موفقیت بالا در پروندهای متشابه.
• داشتن فن بیان قوی و گفتار خوب برای دفاع از حقوق موکل و مدیریت جلسات دادگاه.

برای پیدا کردن یک وکیل باتجربه باید میزان موفقیت‌های در پرونده‌های حقوقی وی را جست و جو کرد. با پرس و جو از دوستان و آشنایان همچنین جست و جو دفاتر وکالتی در سایت های معتبر می‌توان متبحرترین و متخصص‌ترین وکیل پایه یک دادگستری را یافت.

باید گفت که برای انجام هرچه سریع‌تر امور پرونده، یک وکیل خوب دادگستری باید از احساس مسولیت و تعهد و دلسوزی برخوردار باشد. وکیل به مانند پزشک باید حافظ و امین اسرار و اطلاعات باشد و تحت هیچ شرایطی آن را فاش نکند. همچنین از سرقت یا فاش شدن اسرار موکل جلوگیری نماید.

وکیل خوب پایه یک دادگستری باید نسبت به منافع و حقوق موکل خود همواره دغدغه‌مند باشد و در همه شرایط برای منافع موکلش به پا خیزد.

یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های هر وکیل حرفه ای، داشتن تخصص در زمینه خاص حقوقی است. از آنجا که حرفه وکالت یک شغل دقیق و حساس و بسیار پیچیده می‌باشد؛ عدم تخصص و دانش کافی وکیل، موجب شکست در پرونده موکلش می‌شود.

مهم ترین اصول اخلاقی در امر وکالت، صداقت و راستگویی است که یک وکیل خوب همواره رعایت می‌کند. وکیل پایه یک دادگستری خوب فقط به فکر حق‌الوکاله خود نیست. خود را ملزم به رعایت صداقت می داند و موکلش را در جریان تمام روندها و پستی و بلندی‌های پرونده قرار می‌دهد.

یک وکیل خوب به واسطه روابط عمومی قوی، می‌­تواند در افزایش سرعت جریان پرونده تاثیر به سزایی بگذارد و موفقیت بیشتری را در روند پرونده ایجاد کند. همچنین وکیلی که دارای روابط قوی باشد، شبکه ای از دوستان و همکاران حرفه ای را برای مشورت دارد که معرفی وکلای دیگر، موکل خود را به آنان متصل کند.

شرایطی که هر وکیل پایه دادگستری داراست به شرح زیر می‌باشد:

• باید حداقل مدرک لیسانس در رشته حقوق یا فقه و حقوق داشته باشد.
• قبولی در آزمون وکالت.
• گذراندن دوره دوساله کارآموزی وکالت.
• تأییدیه صلاحیت وی از هر لحاظ علمی، اخلاقی و مذهبی.
• گذراندن آزمون­های تشریحی و مصاحبه ­های علمی.

باید گفت که هر وکیلی که شرایط بالا را داشته باشد می‌تواند در تمامی زمینه های حقوقی، بدون هیچ محدودیتی قبول پرونده کند و مانعی به لحاظ قضایی برای وی وجود ندارد.